STYL KLASYCZNY (ANGIELSKI)
W jeździectwie klasycznym istnieje sześć dyscyplin:
- ujeżdżenie,
- skoki przez przeszkody,
- Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego (tzw. WKKW),
- woltyżerka,
- rajdy długodystansowe,
- powożenie
Trzy
pierwsze to dyscypliny olimpijskie. Są oczywiście jeszcze wyścigi i
coraz bardziej popularne w Polsce polo, które także można
zaliczyć do sportów konnych.
UJEŻDŻENIE
Można
ją określić w trzech słowach: wdzięk, harmonia i elegancja. Celem
ujeżdżenia jest rozwój naturalnych możliwości i zdolności konia.
Para powinna stanowić harmonijną, rozumnie współdziałającą
całość. Jeździec i jego wierzchowiec malują obraz wzajemnego
zrozumienia. Często dyscyplina ujeżdżenia jest porównywana do
tańca lub jazdy figurowej na lodzie i rzeczywiście nie ma chyba
bardziej trafnego porównania. Polega na wykonaniu przez jeźdźca
i konia niewielkim placu (czworoboku) serii określonych wcześniej
ruchów, zwanych figurami, które są oceniane przez
sędziów. Bardzo często odbywa się to do muzyki (tzw. kür -
program dowolny do muzyki).
SKOKI PRZEZ PRZESZKODY
To
najpopularniejsza i najczęściej pokazywana w mediach dyscyplina
jeździecka. Nie da się ukryć, że ma najwięcej zwolenników. Na
popularność i widowiskowość konkursów skokowych wpływają między
innymi jasne i proste zasady ich rozgrywania. Zadaniem zawodnika jest
bezbłędne (bez zrzutek) lub jak najszybsze pokonanie toru
przeszkód (parkuru). Pokonanie parkuru wymaga strategii i
rozplanowania skrótów, ciasnych zakrętów i
precyzyjnej jazdy, które bardzo często decydują o zwycięstwie.
Skoki przez przeszkody są oparte o partnerstwo jeźdźca i konia i
wzajemne zaufanie.
WKKW
Wszechstronny
Konkurs Konia Wierzchowego to taki „jeździecki” triathlon,
na który składają się trzy konkurencje: ujeżdżenie, skoki przez
przeszkody i niezwykle widowiskowy cross, czyli bieg terenowy z
przeszkodami. WKKW jest wszechstronnym sprawdzianem konia i jeźdźca,
wymagającym dużego doświadczenia i odwagi, szczególnie podczas
wspomnianego cross’u, w trakcie którego zawodnicy pokonują
przeszkody terenowe w pełnym galopie. Mogą to być kłody drzew, rowy,
bankiety, a także przeszkody wodne.
WOLTYŻERKA
Akrobatyczne
ćwiczenia na galopującym lub stępującym koniu rozwijają zmysł
równowagi, a także uczą pracy zespołowej. Oczywiście swoich sił
może spróbować każdy, jednak najłatwiej opanować tę sztukę jest
najmłodszym adeptom jeździectwa. Współczesna woltyżerka nie jest
jednak wyłącznie odrębną dyscypliną. Stanowi często doskonałą formę
przygotowań w uprawianiu innych dyscyplin jeździeckich, jako element
nauki jazdy konnej początkujących oraz jako część treningu dla
zaawansowanych.
RAJDY
Bezpośredni
kontakt z przyrodą i szczypta rywalizacji sprawiają, że endurance
znajduje coraz szersze grono zwolenników. Rajdy oparte są przede
wszystkim na strategii właściwego wytrenowania i przygotowania konia do
niekiedy bardzo ciężkiej trasy. W tej konkurencji jeździec i koń muszą
pokonać określony dystans kilkudziesięciu kilometrów w jak
najkrótszym czasie. Zwycięzcą rajdu jest para, która
pierwsza przekracza linię mety, spełniając równocześnie na
trasie normy weterynaryjne. Po każdym odcinku (tzw. "pętli"), jak też
przed startem i po zakończeniu rajdu, koń jest poddawany kontroli
weterynaryjnej. Tylko pozytywna opinia lekarza weterynarii na każdej
bramce umożliwia zawodnikowi kontynuowanie następnego odcinka.
POWOŻENIE
W
ramach dyscypliny powożenia, podobnie jak w WKKW, rozgrywane są trzy
konkurencje: ujeżdżenie, maraton i zręczność powożenia. W pierwszym
konkursie liczy się przede wszystkim styl, dokładność i ogólna
umiejętność powożenia. Zadaniem zawodników jest przejechanie
określonego programu składający się z wielu skomplikowanych figur,
które są oceniane przez sędziów. Kolejnym testem dla
powożących i ich koni jest maraton, chyba najbardziej widowiskowa część
Mistrzostw. Zawodnicy mają do pokonania ponad 20 km trasę z
przeszkodami. W tym konkursie decyduje szybkość i precyzja. Ostatnia
próba, tak zwana zręczność powożenia, ma za zadanie sprawdzenie
kondycji, posłuszeństwa i elastyczności koni po wyczerpującym
maratonie. Konkurs rozgrywany jest na placu, gdzie ustawione są
przeszkody o ściśle określonych wymiarach, niewiele szerszych od
szerokości bryczki.
|